Out of boredom

Monday, October 25, 2010

TIGIL-PUTUKAN

Mula sa bintana ako'y nag-aabang

Ang bawat pilapil sinusuyod-tanaw

Aninong pamilyar sa bawat mong hakbang

Ng pagod na paa at hapong katawan.

Ikaw ay gusto kong agad salubungin

Sa minsan sa santaon mong pagdating

Nais kong ikaw agad yakapi’t damhin

Ang init ng ‘yong pangungulilang-kimkim.

Gusto kong marinig sa muling pag -awit

Sa himig ng kwerdas, ng paos mong tinig

Awit ng oyayi sa aking pag-idlip

Sa kandungan mo noon ako’y paslit.

Sabik din akong, saiyo’y isalaysay,

Medalyang ginto ng aking karangalan

Aking natanggap sa anim na baitang

Dakilang araw kong di mo nasaksihan

Sa pagtunog ng batingaw ng hatinggabi

Sa hapag-kainan, sana tayo’y tabi

Pagsasaluhan natin sa Medya Noche

Ang nilaga kong saging , mais at kamote.

At sa likod bawat ng buntong –hininga

Aking naaninag ang pagod ni Ama

Sa mahabang taon n’yang pakikidigma

Sa di ko maunawang paniniwala.

ahil din marahil, sa mura ko isip

Lupit ng lipunan ay di ko pa batid

Ang tanging hangad ko’y tunay mong pagbalik

Makapiling ka at buhay na tahimik.

At bukas kasabay ng bukang-liwayway

Baon mo dasal ko saiyong paglisan

Panibagong simula ng paghihintay

Pag-asang pangako ng tigil-putukan.

Ikstot

Saturday, November 20, 2010